Waar gebeurd verhaal, geschreven door de trotse oma van twee heldhaftige meisjes, Julia* van zes en Fieke* van vier.
Mijn zoon en schoondochter, André en Mieke, hebben samen met hun drie dochters vanaf hun vierde maand altijd heel trouw gezwommen bij Spetterpret. Door de jaren heen is op een speelse manier en met veel plezier aandacht besteed aan belangrijke vaardigheden als voorbereiding op de ‘grote zwemles’. Het nut daarvan bleek eens te meer tijdens hun vakantie waar ze hun nichtje Kim, van bijna drie jaar oud, hebben gered van de verdrinkingsdood.
Ze waren met twee gezinnen en de ouders van mijn schoondochter op vakantie in Italië in twee huisjes met een zwembad erbij. Het zwembad lag op een hoger gelegen terras en had daarbij een prachtig uitzicht over een vallei. Na een paar dagen vonden Julia en Fieke dat ze wel een keer alleen naar het zwembad konden. Julia was immers in het bezit van zwemdiploma C en Fieke had haar B-diploma. Eerst moest er echter ingesmeerd worden met zonnebrandcrème. Omdat het insmeren van de drie meiden van mijn zoon en schoondochter wat langer duurde dan het insmeren van hun nichtje Kim (enig kind) was Kim wat sneller klaar en deze dame glipte er tussenuit. Niemand had het in de gaten.
Nadat de drie zusjes waren ingesmeerd en de oudste twee klaar waren om te gaan zwemmen kwam de moeder van Kim (Carla) vragen of iemand haar dochter had gezien. De rest van de familie ging op zoek aan de hellingkant tussen de olijfbomen. De zussen Julia en Fieke dachten ‘zal wel’ en gingen alvast naar het zwembad. Vlak bij het zwembad aangekomen herkende Julia de waterschoentjes van Kim en zag ze haar op kop in het water liggen. Zonder te twijfelen sprong ze direct in het water en haalde in één beweging haar nichtje naar boven. Met twee handen hield ze haar hoofd boven water en schreeuwde tegen Fieke dat ze papa en mama moest gaan halen.
Intussen kwam Fieke haar tante Carla tegen en schreeuwde dat Kim in het water lag. Carla rende direct richting zwembad en nam haar dochterjte over van Julia, die vervolgens terug rende naar het huisje. Carla kreeg Kim niet over de rand van het zwembad getild en mijn zoon, die op het geschreeuw was afgekomeon, nam de inmiddels levenloze Kim uit Carla’s handen en legde haar op de grond om te reanimeren.
Inmiddels was Kims vader Pierre, die een goede medische achtergrond heeft er ook en nam het reanimeren gelijk over. De opa en oma hadden zich over de drie zussen ontfermd bij het huisje. Mijn zoon had alvast de auto klaar gezet en het adres van het dichtstbijzijnde ziekenhuis opgezocht. Na een flinke reanimatie en wat andere toepassingen kwam Kim godzijdank bij. De telefoon hadden geen bereik en dan is het van boven op de berg naar benenen komen en een ziekenhuis zoeken een volgende uitdaging.
Gelukkig is het ziekenhuis bereikt en werd de auto voor de spoedeisende hulp geparkeerd en snel naar binnen gegaan. Ondanks de taalbarrière was het verhaal heel snel duidelijk. Vanwege de onzekerheid hoe lang Kim in het water had gelegen is ze overgebracht naar een groter ziekenhuis. Daar heeft ze drie dagen gelegen onder streng toezicht. Gelukkig ging het steeds beter. Uit de correspondentie tussen de ziekenhuizen in Italië en Nederland bleek dat ze geen minuut langer in het water had moeten blijven liggen want dan was de afloop fataal geweest.
Het is nu ruim 1 ½ jaar later. Kim maakt het zeer goed en heeft wonder boven wonder waarschijnlijk geen blijvend letsel overgehouden. Je begrijpt dat wij als opa en oma meer dan trots en dankbaar zijn op Julia en Fieke en op het feit dat zij de Spetterpretlessen gevolgd hebben. Zoals Fieke ook zei ‘Kim kende DRAAI-OM-PAK-VAST niet, hè oma)
Pierre en Carla zagen het belang van het baby-peuter-kleuterzwemmen en zijn meteen na hun vakantie met Kim de lessen bij Spetterpret gaan volgen.
Julia*, Fieke* en alle andere namen: om privacy redenen zijn deze gewijzigd