Lichaamstaal is de belangrijkste taal van je baby. Daarbij worden alle zintuigen gebruikt: zien,horen, voelen, ruiken en proeven. Emoties kun je aan lichaamstaal aflezen. Je kindje zendt allerlei signalen uit waaraan je kunt zien wat hij jou duidelijk wil maken. Je ziet of hij zich op zijn gemak voelt of gespannen is. Hij kan nieuwsgierig of angstig uit zijn ogen kijken, tevreden geluidjes laten horen of ‘mopperen’. Hoe beter je de taal van je kindje spreekt hoe beter je hem begrijpt en hij zich begrepen voelt. En daardoor voelt hij zich ook veiliger.
Natuurlijk ziet je kindje ook een hoop aan jou. Vindt mama het leuk? Is ze ontspannen of juist gespannen? Praat ze hard of zacht? Je kunt bewust je lichaamstaal veranderen zodat je kindje jou beter begrijpt.
Bij lichaamstaal is er altijd sprake van een wisselwerking van interacties tussen jou en je baby. Je baby reageert op jou en jij reageert op je baby. Dat gaat over en weer. Natuurlijk wil je als ouder de juiste signalen uitzenden. Je wilt laten weten dat het veilig is, dat je bij hem bent, dat hij op je kan vertrouwen. Je baby laat jou zien of hij die signalen goed oppakt. Ontspant hij zich of is hij gespannen en alert? Kijkt hij met open blik of zie je angst in zijn ogen? Hoe reageert hij op bepaalde geluiden? Je pikt het meteen op of je kindje het wel of niet naar zijn zin heeft. Als hij het naar zijn zin heeft dan is dat meestal het moment om iets nieuws aan te bieden. Zie je dat hij net niet naar zijn zin heeft, bijvoorbeeld in een andere omgeving, dan spreek je hem geruststellend toe. Je kunt vertellen wat je ziet, hem rond laten kijken en de indrukken op hem in laten werken. Door hem daar gelegenheid voor te bieden volg het tempo van je kindje, zodat hij meer plezier kan beleven en meer ontspannen is.
Door in te spelen op wat je kindje laat zien, horen en voelen vergroot je het gevoel van veiligheid en vertrouwen bij je kindje. Door alles positief te benaderen en mee te gaan met wat je kindje aangeeft zal hij zich prettiger voelen en meer plezier ervaren. De positieve reacties die je kindje krijgt van jou zullen hem ertoe brengen om stapjes verder te gaan. Natuurlijk is dwingen uit den boze. Dwingen leidt tot weerstand en het is een beperking bij het leren van nieuwe vaardigheden. Je kindje laat dat duidelijk merken en verzet zich. Als je die signalen zo goed mogelijk interpreteert laat je je kindje zien dat je hem begrijpt. Het is altijd een combinatie van voelen, horen en zien. Je neemt waar in de breedst mogelijke zin van het woord.
Wat zie jij allemaal aan je baby? Wat doe je daarmee? Vond jij het bij je eerste kind ook zo lastig om duidelijk te krijgen wat je baby bedoelde? Kon je zijn verschillende huiltjes goed onderscheiden en interpreteren?